مقدمه : دفورمیتی سپتوم بینی شایع ترین تنوع آناتومیکی ناحیه سینونازال است و می تواند احتمال سینوزیت، سردرد، درد صورت، تنفس صدا دار و انسداد بینی را افزایش دهد. مطالعه حاضر به بررسی فراوانی مدل های انحراف تیغه بینی (NSD) و اپسیفیکیشن سینوس های پارانازال و ارتباط آنها با جنس و سن با استفاده از توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی (CBCT) پرداخت.
مواد و روش ها: مطالعه توصیفی حاضر بر روی 387 نمونه از اسکن CBCT سینوس های پارانازال انجام شد. انحراف سپتوم بینی بر اساس طبقه بندی ملادیناMladina) ) و Opacification سینوس های پارانازال بر اساس سیستم امتیاز دهی Lund-Mackay ارزیابی شد. کات های بیشتر از 2 میلی متر برای افزایش ضخامت مخاط به عنوان یک وضعیت غیر نرمال انتخاب شد. نتایج با استفاده از روش های آماری توصیفی گزارش شد. پس از جمع آوری اطلاعات ، داده ها توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته ها: تعداد 387 نمونه مورد بررسی قرار گرفت و در 8/61 درصد افراد ، NSD مشاهده شد. تایپ 1 انحراف سپتوم بینی دارای بیشترین فراوانی بود و پس از آن تایپ 5 قرار داشت. در این مطالعه 1/59 درصد از زنان و 9/66 درصد مردان مبتلا به NSD بودند. Opacification در سینوس های پارانازال در 6/63 درصد موارد مشاهده شد. زمانی که سینوس های چپ و راست جداگانه در نظر گرفته شدند، سینوس های ماگزیلاری و اتموئید قدامی بیشترین تاثیر پذیری را نشان دادند. بین فراوانی وجود انحراف سپتوم بینی و Opacification سینوس های پارانازال با گروه های سنی مختلف ارتباط معناداری یافت شد، که بیشترین میزان آنها در افراد بالاتر از 42 سال دیده شد.
نتیجه گیری: در این مطالعه، فراوانی NSD و Opacification سینوس های پارانازال تفاوت معناداری را بین دو جنس مرد و زن نشان نداد، اما بین فراوانی آنها و گروه های سنی ارتباط یافت شد.